Kontrainformaziorako leiho bat

Duela hiru urtetik hona, pertsona talde bat Zorrotzako NATOren Aurkako Taldearen izenean antolatzen da, diskurtso ofizialarekiko kontzientzia kritikoa sortzeko helburuarekin. Geroztik, hainbat hitzaldi antolatu dituzte auzoan, eta bizilagun asko eta beste leku batzuetako jendea ere erakarri dute.

Testua: AITOR MARÍN. Argazkiak: ZORROTZAKO NATOren AURKAKO TALDEA

Duela hiru urte, Errusiak Ukraina inbaditu eta Ukrainako gerra deiturikoa hasi zuen. Hala ere, hainbat ahotsek aldarrikatzen dute gatazka urte batzuk lehenago hasi zela, Donbassen, Ukrainako sektore eskuindarrek 2014ko estatu-kolpea eman ondoren. Testuinguru horretan, gerra salatzeko, baina oso bestelako ikuspegi batez, NATOren politiken aurkako manifestazio bat antolatu zen Bilbon. Auzoko hainbat pertsonak bat egin zuten mobilizazioarekin eta “komunikabide konbentzionaletan nagusi den diskurtso ofizial”aren aurkako kontzientzia kritikoa sortzen saiatzeko, geratzen eta antolatzen hasi ziren.

Behin antolatuta, beren jarduerari ekin zioten, eta Zorrotzako NATOren Aurkako Taldea izena hartu zuten, “inor kontuan hartu gabe”. Izan ere, Bilbon bazegoen NATOren aurkako plataforma bat. “Gure jarduera ikustean, gurekin harremanetan jarri ziren”, eta, ordutik, materiala eta informazioa ematen diete. Hala ere, Bilboko taldearekiko beraien independentzia defendatzen dute. Talde honetako pertsona batek Bilboko plataforman parte hartzen badu ere, “informazioa eta materialak helarazten ditut, baina gure asmoa ekimenak auzoan eta auzoarentzat egitea da”.

Kartel, pankarta, elkarretaratze eta hitzaldien bidez, “kasu askotan lehen eskutik”, beste ikuspuntu bat ematen dute, urrunekoak diruditen arren, “guri ere eragiten diguten” gatazka eta gaiei buruz. Izan ere, talde honek defendatzen duenez, NATO munduko armamentu-lasterketaren bultzatzailerik handiena da, eta eskalada militar hori inflazioaren, soldata-izozteen edo murrizketa publikoen erruduna ere bada. “Onartezina da langile klaseak ondorio horiek guztiak jasaten dituen bitartean gastu militarrak gora egiten jarraitzea”.

Taldearen jarduerarik ohikoenak kartelak jartzea ala hitzaldiak antolatzea izan dira

Propaganda eta hitzaldiak

Bere jarduerarik ohikoenak kartelak jartzea edo hitzaldiak antolatzea izan dira. Gastuak ordaindu ahal izateko, gaur egun taldeko militanteek kuota txiki bat ordaintzen dute, eta geroztik, modu apalean eta zailtasun ugari gaindituz, aurrera jarraitzen dute propaganda lanarekin. “Langile klaseko pertsonak gara, eta guztiok elkartzeko egun bat aurkitzea da gainditu beharreko lehen zailtasuna”.

Orain arte, sei hitzaldi antolatu dituzte auzoan, arrakasta desberdina, baina esanguratsuarekin. Lehenengo hitzaldia Donbasseko egoerari buruzkoa izan zen, Asier Blas eta Jon Cortazar hizlari zirela. “Ez genuen diru askorik, eta ezagun batek dohainik egin zizkigun eta kalean jarri genituen berrogei kartelen gastua ordaindu genuen”. Horrekin antolatu zuten lehen solasaldia, hogeita hamar lagun inguru bildu zituena. Ondoren, beste batzuk etorri ziren, Pablo González kazetariaren egoerari buruz, emaztearen eta “Free Pablo” laguntza-plataformako beste pertsona baten parte-hartzearekin; Palestina, Siria eta Bielorrusiako egoerari buruz edo Gerrillari Heroikoaren Egunaren ospakizunari buruz, Ché Guevara pertsonalki ezagutu zuen eta bere kide izan zen Kubako Alderdi Komunistako kide baten presentziarekin.

Kasu askotan, sare sozialei esker, beren hitzaldietara joaten diren gehienak kanpotik etorritako pertsonak izaten dira. Hala ere, ia ekitaldi guztietan, gutxienez auzoko hamar bat bizilagun egon direla diote, taldetik kanpokoak. “Barakaldoko lankideek zoriondu egin gaituzte, haiek ez dutelako lortu ehun mila biztanleko Barakaldo bezalako udalerri batean hamar pertsona mugitzea. Bost edo hamar bizilagun horrelako hitzaldietara joatea oso aipagarria da”. Kontrainformazioa zabaltzen saiatzeaz gain, jarduera horiek oso aberasgarriak direla diote “hitzaldi eta eztabaidek gu geu ere elikatzen gaituztelako”.

Etorkizunean bide horretatik jarraituko dutela agindu dute, kontrainformazioari arrakala bat irekiz eta “diskurtso ofizialaz” bestelako ikuspuntuak eskainiz.