Jolasean ala lehiaketan, atletismoa gozatzeko

Bilboko Atletismo taldea duela urte asko Santutxun sortua bada ere, duela hamabost bat urte sortutako Atletismo Eskolak Zorrotzako pistan egiten ditu bere jarduerak. Horri esker, auzoko gero eta ume gehiago hasten dira kirol honetan; izan ere, atletismo eskolan parte hartzeko, gozatzeko eta kirola egiteko gogoa baino ez da behar.

Testua: AITOR MARÍN. Argazkiak: BILBAO ATLETISMO SANTUTXU KLUBA

Datorren urtean, 40 urte beteko dira Bilbao Atletismo Santutxu Kluba sortu zenetik. Bere hastapenetatik klubak atletismoa zabaltzeari eta sustatzeari ekin dio: alde batetik, kirol-ekitaldiak eta kirol-probak antolatuz; eta, bestetik, atletak eta taldeak prestatuz hainbat lehiaketatan parte hartzeko.

Taldea Santutxun sortua den arren, astiro-astiro hazi egin zen  eta auzo horretatik haratago  hedatu zen. Gauzak horrela, izena ere aldatu behar izan zuen. Hasierako izenari “Bilbao” gehitu behar izan diote, hiriko talde erreferentea bilakatu baita.

Hasiera batean klubak talde nagusia baino ez zeukan, erdi profesionalak edo profesionalak ziren kirolarientzat. Hori duela hamabost urte gutxi gorabehera aldatu zen, Zorrotzan entrenatzen hasi zirenean, eta gure auzoko kiroldegian Atletismo eskola sortu zutenean. “6, 7 edo 8 urterekin  hasi ziren ume batzuk nagusiak bihurtu dira gurekin” azaldu du Jon Alzagak, eskolako koordinadoreak.

Gaur egun, 60-70 gaztek (DBHko 2. mailara artekoak) entrenatzen dute Atletismo eskolan, eta kopuru berdintsua da federatuen artean (nagusiak). Horretaz gain, nagusien beste talde bat  dago goi mailako atletez osatua (emakuzmekoak guztiak), Europa mailako txapelketetan lehiatzen duena. “Espainiako txapelketetan askotan irabazi edo gutxienez podiumean geratu direnak” dira azken hauek. Asfaltoko, pistako eta erresistentzia-probetako lasterketetan lehiatzen dira, baina, batez ere, crossean jarduten dute ondoen.

Gaur egun, 60-70 gazte entrenatzen dira Atletismo eskolan, eta kopuru berdintsua da federatuen artean

Eskolan bost entrenatzaile daude, eta beste bost nagusiekin aritzen dira. Entrenamenduak oso ezberdinak dira, jakina. Nagusiek indarra, abiadura, eta oro har teknifikazioa deritzona lantzen dute. Umeekin, berriz, oso bestelako helburuak dituzte: “haiek kirolaz gozatzea, lagunak egitea, eta sozialki integratuta egotea lortu nahi dugu” Alzagaren hitzetan.

Oihane Merino (ezkerrean), Maialen Miera (goian) eta Iraia Vicente zorrotzarrek lorpen ugari izan dituzte dagoeneko Estatu mailan.

Zorrotzako gero eta ume gehiagok parte hartzen dute eskolan. Atletismo pista hemen egoteak eta entrenamenduak auzoan egiteak eragin handia duela onartu du Jon Alzagak. Zorrotzako lagunen kopurua nagusietan asko murrizten bada ere, astiro-astiro, teknifikazio taldeetan dauden gure bizilagun Maialen Mierak, Iraia Vicentek edota Oihane Merinok lorpen ugari izan dituzte dagoeneko estatu mailan. “Hirurak hasi ziren eskolan umeak izanda, gozatzen eta lagunak egiten”.

Eskolan sartu ahal izateko,  kirola eta, bereziki, korrika egiteko gogotsu joatea baino ez da behar. “Gehien ezagutzen den abiadura disziplinaz gain, atletismoan askoz gehiago badaude: erresistentzia, jauzierak, jaurtiketak, …” Eskolan sartzen den lagun orok diziplina horiek guztiak ezagutu eta probatuko ditu. Horrela,  “ia guztiek beren lekua topa lezakete atletismo barruan”. Klubaren webgunean, ordutegiak, tarifak, eta izena emateko baldintza guztiak topatu daitezke. Ikasturteko jarduera normalaz gain, klubak campus irekiak ere antolatzen ditu Aste Santuan zein udan (ekainean).

Zorrotzako gero eta ume gehiagok parte hartzen du eskolan. Atletismo pista auzoan egoteak eragin handia dauka

Belaunaldi berriak trebatzeaz eta kirolariak entrenatzeaz gain, izen handiko hainbat proba ere antolatzen ditu taldeak. Azken 15-20 urteotan Bilboko Nazioarteko Milia antolatu dute. Aurten, horren ordez, lehendabizikoz, Bilboko erdialdeko kale ezagunenak zeharkatu dituen 10K Bilbao lasterketa antolatu dute. “Lehenengo urtea izateko oso pozik gaude, lau mila pertsona baino gehiagok parte hartu zuten eta” azaldu du harro Jon Alzagak.

Era berean, testu hau idazteko momentuan oraindik ospatu gabe zegoen Euskadiko Txapelketa antolatu dute hilaren 28 eta 29an Zorrotzako pistan. Bertan euskal atleta hoberenek parte hartu dute. Ekintza honek aurreko urteetan antolatutako Bilboko Nazioarteko Meeting izenekoa ordezkatu du.

Zorrotzako Portuan Aldarrika

Aitor Marín Castro

Pasa den ekainaren 5ean 50 urte bete ziren Gabriel Aresti poeta euskaldun handia hil zela. Ez dut nahi ez naizena armatzea, eta ez naiz batere Arestiren obran aditua, ezta oso poesiazalea ere. Hala ere, jakina da, euskal literaturako poetarik handiena ez bada, euskal literaturaren figurarik handienetakoa, eta zalantzarik gabe, euskal literaturaren berritzaile nagusietarikoa izan zela.

Euskal literaturako figura garrantzitsuenen sailkapena egitera ausartzen ez naizen bezala, Arestiren lanik garrantzitsuena zein izan zen ere ez dut esango. Baina Nire aitaren etxea defendatu nahi dudanez, nik bat aukeratu behar badut, Arestik 1963an idatzitako Zorrotzako Portuan aldarrika poemaren alde egingo nuke.

Poema horretan, gure auzoko kaiko lanegun bat deskribatzen du Arestik. Anton eta Gilen izeneko pertsonaien bidez, errealismoz eta gizatasunez tintatzen du egileak bertan gertatzen den guztia uneoro. Lanaren gogortasuna eta nekea presente hartuta, langileen elkartasunaren aldarrikapen ederra da.

Zorrotzarra naizen aldetik, oso polita eta interesgarria egiten zait une hartako bizipenak irudikatu ahal izatea, gure auzoko lekurik garrantzitsuenetariko batean. Baina zer da gune hori gaur egun? Ba Anton eta Gilen bezalako langileak badaude, baina ez enborrak mozten, lantegi zaharkitu pare batean lanean baizik. Egun, aleman barkurik ez da Zorrotzara iristen. Horren ordez, eta uretatik heldu beharrean, errepidetik auzoko erdigunea zeharkatu ondoren, Sader eta Profersa lantegi kutsagarrietan tratatzeko hondakin toxikoak dituzten kamioiak iristen dira etengabe. Batzuk hurbiletik, baina kanpotik datozenak ere badaude. Saderrek legez jaso zezakeen hondakin arriskutsuen kopurua gainditu du azken urteotan. Eusko Jaurlaritzak, gertaera horiek zigortu beharrean, enpresa saritu du baimendutako kuota handituz.

Enpresek eta udal agintariek askotan adierazi dute lantegiek isuritako kea ez dela osasunerako kaltegarria. Ez gaude batere ados hemen bizi garen bizilagunok. Idatzia poesian aditua ez naizela onartzen hasi dut. Zientzian ere ez naiz jantzia, baina urteetan uko egin diote neurketak egiteari,  eta egin izan diren bakanek (azkena institutuko ikasleek egindako herri zientziako azterketa) kontrakoa diote.

Ezinezkoa da Arestik 2025ean poemarik idaztea, jakina. Baina gaur egungo auzoko portuko lanegun arrunta deskribatu beharko balu, ziur nago Zorrotzako portuan aldarrika egongo litzatekeela berriro. Kasu honetan, ordea, auzokideokin batera, “Sader Profersa kanpora!” aldarrikatuko luke.